Catalog

			afghan1.tk tolo.tk
			AFGHAN - TOLO افغان و طلوع باداشتن مطالب جالب ودلچسپ در خدمت شما ست



\|\| صفحة اصلي \|\|چت\|\|اخبار\|\|عكس\|\|ويديو\|\|ديدني ها \|\|ارتباط\|\|



				ENGLISH دري	برگشت به د مسافرۍ، پردېسۍ او بې وطنۍپه هكله
					برگشت به د مسافرۍ، پردېسۍ او بې وطنۍپه هكله

		د بېلتون، هجران او جدايۍ په هكله

	اختر خو راغى يار مې نه شته د خندا ډكه خوله به چا ته وركومه ارمان ارمان خپله وطنه د خپل وطن جامې مې ولوېدې له تنه ارمان ارمان تېره ساعته پېدا به نه شې كه ملنګ درپسې شمه ارمان ارمان دې لويه خدايه چې همېشه مې د جانان كړاى مجلسونه ارمان ارمان سپينه سپوږميه سلام مې وروړه د همزولو تر كېږديه ارمان به ډېر راپسې وكړې بيا به وطن راپسې ګورې نه به يمه اسمان او ځمكه دواړه ژاړي چې يو اشنا له بل نه اخلي روخصتونه اشنا پوښتنې ته مې راشه ستا د هجران په تبه پروت يم مړ به شمه اشنا چې هسې مخ ښكاره كړي د بېلتانه په تيارو لمر وخېژوينه اشنا چې تلو ما ته يې ووې چې تر قيامته پورې نشته ديدنونه اشنا د بل وطن سړى دى په تش دېدن يې زړګى ولې ښه كومه اشنا د تور لحد بندي شو ځكه رڼا جهان تورتم راباندې شونه اشنا زما سره پخلا وو پخلا اشنا رانه بېلتون مرور كنه اوښكې د سترګو مې خوناب دي په اور د هجر زړه كباب مدام لرمه اوښكې مې تل په مخ بهېږي زړه مې رپېږي له جانانه جدا يمه اوښكې مې پرېږده چې بهېږي د بېلتانه خنجر په زړه وهلې يمه اوښكو مې لارې په مخ وكړې ژاړم كه نه ژاړم هجران مې ژړوينه اور د بېلتون راته بلېږي قطرې قطرې غوښې د زړه پرې پخومه اور د هجران راته بلېږي قطرې قطرې غوښې د زړه پرې وريتومه اول مې قدر په تا نه و اوس چې بېلتون شو رالېږې پټ سلامونه اوښكې مې پرېږدئ چې بهېږي د بېلتانه خنجر په زړه وهلې يمه اوس د لېلا په كلي نه ځم چې لېلا نه شته ښكاري خوشې كنډرونه بخت به مې هلته را بېدار شي چې مرور اشنا پخلا راسره شينه بېګا مې ستا لارې څارلې چې ته رانغلې زه د غمه ويده شومه بېلتانه اور راباندې بل كړ بدن مې سرو لمبو كې ګېر شو وريت يې كړمه بېلتونه تا دې الله مړ كړي دا ستا د لاسه مې جانان بې وفا شونه بېلتونه بل خوا چرته لاړ شه ارمان كوم درته لنډي لنډي سوالونه بېلتانه بېل پسې راواخيست چېرته زما د يارۍ بند و وران يې كنه بېلتونه پام دې چاته مه شه ماته دې پام شو چې ټوټه ټوټه دې كړمه بېلتونه پام كوه رانشې زه مې د يار كلي ته نن راغلى يمه بېلتون په جيګه غونډۍ ناست دى قلم په لاس دى دوه مئين جدا كوينه بېلتون په زړه باندې ډېر كلك دى په عاشقانو تل مدام كوي ظلمونه بېلتون په سپين اس باندې سور دى نېزه بازي په مئينانو زده كوينه بېلتون په لار كې راته ناست و د كال ديدن مې يار ته وړو تالا يې كړمه بېلتون په لوى درياب لاهو كړم كشتۍ د وصل جوړوم چې پورې ځمه بېلتون په ما نه دى چې ژاړم بېلتون شمال دى هره پاڼه خوزوينه بېلتون په هر چا مېلمه كېږي چې په ما راشي تېروي مياشتې كلونه بېلتون جواب كې راته وويل عادت مې نه دى د دوه زړونو پيوندونه بېلتونه خداى دې ځواني مرګ كړه چې په ځوانۍ دې له اشنا نه جدا كړمه بېلتونه خداى دې ځواني مرګ كړه ما لا جانان ليدلى نه و بېل دې كړمه بېلتونه خداى دې اباد مه كړه په موږ دې بند كړل د ښاېسته يار ديدنونه بېلتونه خداى دې سزا دركړي ماله دې جوړ كړل د غمونو انبارونه بېلتونه خداى دې سزا در كړي په كوم قصور دې زه جدا له ياره كړمه بېلتون خزان بېلتون ږلۍ ده ماته سيلۍ ده چې راوړي د يار غمونه بېلتون خنجر په لاس ولاړ و زه ناڅاپي په لاره تلم زخمي يې كړمه بېلتونه خوار شې زه دې خوار كړم په ما دې تېر كړل د بې نيازو منتونه بېلتونه خوار شې زه دې خوار كړم د ملك پادشاه وم د زيارت ملنګ دې كړمه بېلتونه چېرته چې ځې لاړ شه ګودر ته مه ځه چې به مينه پاتې شينه. بېلتون چې وي خوشالي نه وي ځكه تمام عمر په غم كې تېرومه بېلتونه څنګه دې جدا كړو كومو (موزيانو) درته موږ ښودلي وونه بېلتونه څه درته حاصل شول چې دې زما په يارۍ اور ولږوونه بېلتونه څومره زورور يې چې پښتانه دې لر او بر وېشلي دينه بېلتونه څه كانې دې وكړې په پټه مينه دې رسوا په جهان كړمه بېلتون ځواب كې راته ووى زغملى نه شم د دوه زړونو پيوندونه بېلتونه ځه لاس دې ازاد شه جانان دې بېل كړ نور دې څه پروا كومه بېلتون د اصله شهزاده دى هره ګړۍ ماته جانان رايادوينه بېلتانه داسې چارې وكړې ځان يې ملا كړ زه يې غل د جهان كړمه بېلتون دې خداى چا پسې نه كړي د خوشالۍ پرځاى به غم تل وركوينه بېلتون دې "بو" راباندې وكړ په ژوندانه مې رنګ د مړي په شان شونه بيلتون د زړه په رنځ اخته كړم ځكه ايرې د سر دپاسه ګرځومه بېلتون د مينې سوداګر دى د اشنا قدر په اشنا پيدا كوينه بېلتون د زړه په سر سورى كړم په ژوندانه به مې روغ نه شي پرهرونه بېلتون د زړه په سر سورى كړم په تور لحد كې به ښېرې ورته كومه بېلتون دې اوسومه جانانه سړې اوبه د وصال راوړه مړ به شمه بېلتون د خلكو د خندا كړم ځكه هر وخت ګرېوان شكېدلى ګرځومه بېلتانه داسې ځواب راكړ لكه په مړي چې څوك خاورې اړوينه بېلتونه دومره صبر وكړه چې د جانان سره مې وكړم څو لوزونه بېلتونه دومره صبر وكړه يار مې نادان دى په يارۍ يې پوهومه بېلتونه دومره زياتى مه كړه جانان زما دى ته پرې مه اچوه لاسونه بېلتون دې قدر رامعلوم كړ اوس به سلام په دوه لاسي درته كومه بېلتون دې نور زغملى نه شم ستا دې قسم وي په ما مه وړه نور غمونه بېلتون د غرونو په سر راغى راكوز يې مه كړې عاشقان جدا كوينه بېلتونه دې كلي نه لاړ شه زموږ د كلي مينان ژړا كوينه بېلتون د كلي په مخ راغى اواز يې وكړ چې مئين جدا كومه بېلتون د كور كلي ملك شو عاشقان كډې باروي ژړا كوينه بېلتونه راشه ستړى مشې زړه مې پښتون دى مېلمه نه خپه كوينه بېلتون زما نه قلنګ اخلي سكې د اوښكو په قلنګ كې وركومه بېلتون زما د تن جامه شوه د تن جامه خلك په صبر زړوينه بېلتونه زړه دې پړق، پړق وچوه زه د اشنا په څنګل كړم ارام خوبونه بېلتونه زور دې خداى اوبه كړه چې عاشقان وكړي بې غمه زړه خوبونه بېلتونه زور دې رامعلوم شو نور به سلام په دوه لاسي درته كومه بېلتونه ستا به څه ښادي وي چې مينان دې تل ښېرو كې يادوينه بېلتونه ستا قدر په ما دى ته د يار غم يې زه قربان به له تا شمه بېلتونه سخت ګوزار دې راكړ د زړه په وينو به مې رنګ شي دېوالونه بېلتونه سخت ظلم دې وكړ د خداى ظالمه د جهان فقير دې كړمه بېلتون ښامار په لار كې پروت دى د پاړوګر اشنا مې هېر شول منترونه بېلتون ښامار په لار كې پروت و زه د اشنا سره جوړه پرې وختمه بېلتونه ښه دې خمبيره كړم چې دا مې ياد وي يارانه به نه كومه بېلتونه صبرراته وكړه يو مې ځواني ده بل مې ډېر دي ارمانونه بېلتونه صبر راته وكړه ما ديارۍ بندونه اوس تړلي دينه بېلتون ظالم په كرسۍ ناست دى زما د سوي زړګي اخلي ازارونه بېلتون ظالم په غونډۍ ناست دى قلم په لاس دى دوه مين جدا كوينه بېلتونه ظلم په ما مه كړه زه د يار غم خوړلى يمه مړ به شمه. بېلتونه ظلم په ما مه كړه چې يار مې راشي د لاسه يې كړه مينه بېلتونه غبرګ بچي دې مړه شه چې دې زما د يارۍ وخېژي لاسونه بېلتونه غبرګ زامن دې مړه شه چې ته غمجن شې ګوندې زه دې هېره شمه بېلتانه غرونه په ژړا كړل ځكه د ځمكې په سر ډكې ولې ځينه بېلتون قاضي اشنا مفتي شو په ما يې حكم د پانسۍ وخېژونه بيلتون قصاب زه يې حلال كړم د زړه قطرې مې په خنجر كې ګرځوينه بېلتون قصاب چاړه په لاس كې د زړه قطرې مې پرې كوي ما ژړوينه بېلتون قينچې په لاس كې راوړه زما د نوې يارۍ مزي پرېكوينه. بېلتونه كور دې الله وران كړه څنګه دې وران كړل دا زما د زړه برجونه بېلتونه كور دې راته ښايه د زور دې نه يم ننواتي له درځمه بېلتونه كور دې مولا وران كړه په نورو خلكو ورانوې ودان كورونه بېلتون كچكول په لاس كې راكړو اوس به دېرې د ملنګانو لټومه بېلتون كوټوال د جېل خانې شو عاشق مظلوم ته زولنې وراچوينه بېلتون لوټمار په لار كې ناست دى د كال ديدن مې يار ته وړه تالا يې كړمه بېلتونه مخ دې الله تور كړه ما ته دې مخ شو د ناسيال محتاج دې كړمه بېلتونه موږ درته تسليم يو نور موږه پرېږده چې ياري سره كوونه بېلتون مې باز له سر تاوېږي زما د زړه كوترې سيل ته نه پرېږدينه بېلتون مې باغ د زړه تالا كړو لكه په لويه لار كې لوټ شي كاروانونه بېلتون مې تېغ په زړګي ښخ كړ لاس مې پرې ايښى غرغړې ترېنه كومه بېلتون مې خوږ جانان جدا كړ د سترګو اوښكې په جرګه ورته لېږمه بېلتون مې دواړه لاس تړلي په جېلخانه كې د غم شپې سبا كومه بېلتونه مه راځه لا ځوان يم كه زوړ مې وينې دا د يار له غمه يمه بېلتون مې زړه په ګولو ووېشت تر ژوندانه به مې روغ نشي پرهرونه بېلتون مې زړه ټوټې، ټوټې كړو لكه قصاب كيلو كيلو يې خرڅوينه بېلتون مې كشر وروركى دى په ميراثه كې رانه يار جدا كوينه بېلتانه نوى بازار جوړ كړ څوك چې د غم سودا كوي هلته دې ځينه بېلتانه وسوم غم ايره كړم اوس غمازان مې له غلبېل نه چاڼوينه بېلتانه وسوم غم اېرې كړم خوښه د باد ده چې مې هر لورې ته وړينه بېلتانه وسوم هجران چور كړم څو د وصال پوليس راځي قيامت به وينه بېلتانه وسوم سم اېره شوم اوس مې ايرې راټولوه چې باد يې وړينه بېلتونه وسوځې اېره شې چې د وصال سيلۍ دې يوسي په ملكونه بېلتون يوازې په ما نه دى بېلتون په ډېرو باندې وران كړل خپل كورونه بېلتون يوازې په ما نه دى د بېلتانه د لاسه ډېر فرياد كوينه بېلتون يوازې په ما نه دى بېلتون شمال دى هره پاڼه رپوينه بېلتون يوازې په تا نه دى بېلتون په ډېرو خلكو بل كړل سره اورونه تا د بېلتون جامې په ځان كړې چاړه راواخله ما حلاله كړه مئينه ته د غماز نه ګېله من يې زه د بېلتون دلاسه ورك له ملكه يمه ته به د كوم مجلس ډيوه يې زه د بېلتون په توره شپه كې ناسته يمه پاس په هوا راشه دلداره دا كوزې لارې بېلتانه نيولي دينه په بېلتانه دې ارمان راغى كاشكې مې تاته په ځير ځير كتلي وونه په بېلتون بد مه وايې خلكو د اشناييۍ خواږه بېلتون پيدا كوينه په ما دې وكړل په تا وشه بېلتونه كور باندې دې راشه سېلابونه په نيمو شپو سندرې خوند كا څوك به عاشق وي څوك به ورك له ملكه وينه په ځوانۍ مه راځه بېلتونه په پيرۍ راشه چې كمزورى درته يمه په زړه مې مينه راورېږي اوس يې په ياد كې د بېلتون ټپې ليكمه په زړه مې غم امبار امبار دى عمر مې خوار دى چې جدا د ياره يمه په تا به كوم وطن رڼا وي زه د هجران په تروږمۍ كې ناسته يمه په يارانه دې پوهه نه شوم په بېلتانه دې لكه مالګه اوبه شوم جانانه ستا په بېلتانه كې لكه نارنج په زېړېدو راغلم مينه جانانه ستا په بېلتانه كې په ملكو ګرځم ځمكه ځاى نه راكوينه جانان چې ځي په مخ دې ښه شي زړه يې زما په زلفو بند دې را به شينه خداى دې د هغه عاشق مل شي چې په يو كلي كې دېره بېلتون كې وينه خوله دې شربت كړه ماته يې راكړه د بېلتانه په سفر ځمه تږى به شمه چې د بېلتون پوځونه ګرځي خاورې به وكړم د ګل رنګ يار ديدنونه چې زما نه شې د بل مه شه بېلتونه سوال په عاجزۍ درته كومه چې عاشقي دې رالېږله خدايه بېلتون دې نو بيا ولې رالېږنه چې عمر تېر شي صبر ډېر شي په جدائۍ كې زه لا بې صبره شومه چې نن ونه ژاړم نو كله نن مې بېلتون له خپله ياره بېلوينه څه به وصال څه به بېلتون وو د مينې ژوند و پكې هرڅه خوند كوونه ځان به د يار په غېږ كې مړ كړم چې ميراثه مې بېلتانه ته پاتې شينه دا لېونى لېونى ګرځم عقل مې ورك شو چې تا راكړل ځوابونه دا ستا خيالونه د بېلتون دي جانانه چا درباندې وكړل تاويزونه د بېلتانه تورو تيارو كې جانان مې نشته تړمې اوښكې تويومه د بېلتانه په اور كې سوزم ټول رقيبان راته سكروټې پوكوينه د بېلتانه په تبه پروت يم د يار په تش ديدن رغېږم نه راځينه د بېلتانه په سيند ورګډ شوم چپې، چپې مې په سر راغلې ډوب يې كړمه د بېلتانه په مازيګر كې د يار په در كې لاس تر زنې ناسته يمه د بېلتانه په مدرسه كې د غم كتاب شروع كوم ژړا راځينه د بېلتانه داريا غږېږي ليل او نهار زما د ژوند حسابوينه د بېلتانه سختې خو راغلې جانانه ستا ياري به څنګه زه كومه د بېلتانه سندرې وايي رقيب زما په زړه سكروټې بلوينه د بېلتانه ظالم دلاسه د زړه له پاسه مې پولۍ ولاړې دينه د بېلتانه ظالم له لاسه تكې سرې اوښكې مې له تورو سترګو ځينه د بېلتانه ظالم له لاسه ځكه مې كډه په زېړي مازيګر ځينه د بېلتانه ظالم له لاسه په ژړا ژاړم په سر خاورې بادومه د بېلتانه فوځونه ګرځي ما د جانان له غېږې لرې ګرځوينه د بېلتانه كلا جوړېږي د خپله لاسه ورته خښتې چلومه د بېلتانه ګرمه سيلۍ ده زما د زړه په ګلو يې اور ولږونه د بېلتون وېره مې په زړه وه زه د وصال په شپه كې ځكه ژړېدمه د رغېدو امكان مې نه شته قېمې قېمې د بېلتانه په ټوكيا يمه د سترګو تور د زړه مرهمه ګمان مې نه ؤ چې له تا به جدا شمه د عاشقۍ موټر مې واخيست په هر سرحد راته بېلتون ودرېدنه د عاشقۍ په مدرسه كې اول سبق د بېلتانه شروع كومه د غم پوځونه راپسې شوه د بېلتانه تاج مې په سر له ملكه ځمه د غم چراغ راته بلېږي د بېلتانه په بالښت خوب ورته كومه د ماما زوى باندې عاشق شوم بېلتون جدا ورنه په عمر باندې كړمه د مينې ښكلې مجلې ته د قلعه شېخ نه د بېلتون ټپې لېږمه د مينې هرڅه كې خوندونه زره زره يې د بېلتون د لاسه يمه ديدن په ډاګ كې را پارسل كړه د لېونتوب خبر مې نن سبا درځينه ديدن د ناستو خلكو كېږي په سفر تلى مې په خداى سپارلى دينه راځه وطن ته راروان شه نور مې په زړه د بېلتانه مه ږده داغونه راكړى ګل دې بېرته واخله زه د هجران په سفر ځم مړاوى به شينه رنګ ته مې ګوره چې تورېږي د بېلتانه تورو لمبو وهلى يمه رېباره راشه چې بېلتون دى زړه مې زبون دى د اشنا كوي فكرونه زړه قاضي شو وېش يې وكړ د مينې غم دى په تقسيم يې بېلونه زړه مې سورى وينې ترې څاڅي بېلتون له قهره په زړګي وېشتلى يمه زړه مې د يار كلي ته كېږي بېلتون ظالم راته پاسپورټ نه راكوينه زما د لرې وطن ياره رب دې سپوږمۍ كړه چې بشر دې ووينمه زما د لرې وطن ياره ته به تر ما پورې راځې كه هېر دې كړمه زما جانانه مهربانه يو ځلې راشه چې بيا وكړو ديدنونه زما جانانه بې له تانه په ما ودانه دنيا ورانه شوه مينه زما او ستا خو يارانه وه ورك دې بېلتون شي يو له بل يې جدا كړونه زما او ستا ترمنځ بېلتون شو سپينې سپوږمۍ ته سلام كړه سلام به كړمه زخمي زړګى مې د كتو دى څومره داغونه پرې بېلتون راكړي دينه زړګى مې ستا د در غلام دى بېلتون ظالم يې ستانه لرې ګرځوينه زه د سپرلي له ګل تازه وم ستا په بېلتون كې لكه پاڼه زېړه شومه زه هماغه مسته لېلا يم كه رنګ مې ژېړ دى له اشنا نه بېله يمه زما خو ګوته توره نه وه د بېلتانه غمونو تور پنجابى كړمه زه د پسرلي تر ګل تازه وم ستا په بېلتون كې لكه پاڼه ژېړه شومه زه هماغه مسته لېلا يم كه رنګ مې ژېړ دى له اشنا نه بېله يمه ژړا كومه سود مې نه شي اوس به جولۍ بېلتون ته خپله غوړومه سبا به كاڼي بوټي ژاړي چې يو اشنا له بله اخلي رخصتونه ستا بېلتانه كې لېونى شوم حجره خو څه څوك مې جومات كې نه پرېږدنه سر مې د غم په بالښت كېښود اول مې خوب د بېلتانه پرې وليدنه ستا په بېلتون كې زه جانانه د ورځې ړوند يم د شپې نه راځي خوبونه سترګې مې غلې غلې خاندي زړه مې ژړېږي چې جدا د ياره يمه صنمه ستا لانجو نه تنګ شوم ددې وصال نه په بېلتون خوشاله يمه عاشقي لال بېلتون ښامار دى څوك چې دلال تمه كوي ښامار به يې خورينه غم او بېلتون دواړه كفار دي چې چاته يې مخ شي تر قيامته وير كوينه قلم به ټينګ ګوتو كې نيسم د بېلتون درد به په كتاب كې وليكمه كه زه خبر واى چې بېلتون دى ما به د يار سترګو ته ډېر كتلي وونه كه زه خبر واى چې بېلتون دى ما به اشنا تر لاس نيولى ګرځاونه ګل مې په لاس كې مړاوې كېږي پردى وطن دى زه يې چاته ونيسمه ګېلې به نه كوم جانانه بېلتون ظالم روغ و جوړ كلي ورانوينه له غمازانو نه پټ ګرځم چې د بېلتون راته رانكړي پېغورونه ما درته ويل چې بېلتون شته دى كم عقله ياره ته به شين له خندا شوينه ما نه دې خوږ جانان جدا كړو د بېلتانه په در مې ډېر ژړلي دينه ما ورته ويل چې بېلتون شته دى خامتما يار به راته شين له خندا شونه ما ويل چې ټول عمر وصال دى بېلتون مې زر واچول پښو ته ولچكونه موده دې وشوه ته رانغلى په پال دې نيسم د كارغانو آوازونه مينې دا ستا د بېلتون ټس دى چې نوښارۍ څپلۍ په ورځ كې زړومه مسافري دې روزي مه شه زه دې په سپينه خوله بيده پرې ايښې ومه مانه دې خوږ جانان جدا كړ د تناره د سر برغولى شې بېلتونه نوښار ته مه څه خپله ياره بېلتون ترهګر دى تا له مانه بېلوينه. نښې دې ډېرې ما سره دي نښې دې څه كړم چې دې سترګې نه وينمه نور دې بېلتون زغملى نه شم كه ته رانغلې ګوره ځان زندۍ كومه نور دې بېلتون زغملى نه شم عاشق په خپله معشوقه نه كړي ظلمونه نه به بېلتون له ملكه ورك شي نه به اشنا په ما جوړه واچئ لاسونه نوره به ستا ياري پرېږدمه نور د بېلتون د عمر غم هم قبلومه نور رخصت اخلم مينې ځمه زه شرافت بېلتون په زړه وېشتلى يمه وطن مو خپله په لاس خرڅ كړ اوس په سوال پردي وطن كې مېشته يونه هسې په رنګ باندې تازه يم په زړه زخمي د بېلتانه له لاسه يمه يارانو ځئ چې پسې پاڅو د بېلتانه كډه له كلي بارونه يا مې د ياره سره يار كړئ يا مې د عمر پاڼه ژېړه كړئ چې مرمه يو خوا بېلتون بل خوا مرګى دى جانانه كوم يو خوښوې راغلى يمه يو وارې ټينګه غېږه راكړه كه بيا بېلتون مو سره وي خوشال به يم